در راستای پست قبلی

تو یونجه زار داری میچری کاری هم به کار کسی نداری، آمّا گویی عده ای چشم ندارن آروم بودنتو ببینن.هی سیخونک میزنن. چیزای بی ارزشی رو اونقدر بزرگ میکنن که خودشون از تصورش خوف برشون میداره. انقدر گیر بیخودی میدن که تمام زندگیت رو آبستن حوادث بیخود میکنن . انقدر اذیتت میکنن که دلت میخواد بخزی کنج طویله و چفت در رو بندازی و کز کنی یه گوشه و زار زار عرعر کنی. دلم پره، خیلی هم پره. هر کار هم میکنم خالی نمیشه.